Stanowisko Fara Późne średniowiecze/nowożytność (XIV – XVII w.)
Stanowisko Fara
Późne średniowiecze/nowożytność (XIV – XVII w.)
Wiek XVII to okres upadku Brześcia. Do roku 1657 miasto było okupowane przez Szwedów, którzy nakładając wysokie kontrybucje i paląc zabudowania doszczętnie je zrujnowali. Po wojnie następowała powolna odbudowa, jednak kolejne najazdy wojsk litewskich i saskich ponownie zniszczyły miasto. Czego nie udało się wojnie, dokonał wielki pożar w 1685 r. oraz zaraza – kilkukrotne epidemie (m.in. cholery) zdziesiątkowały mieszkańców. W 1564 r. Brześć zamieszkiwało 1150 osób, w 1662r. mieszkańców było już tylko 350.
Stanowisko „Fara” znajduje się przy kościele farnym usytuowanym przy głównym placu miasta. Centrum Brześcia zamieszkiwali bogatsi mieszczanie i to zapewne oni chowani byli pod posadzką i wokół murów tutejszego kościoła. Można się zatem spodziewać, że szkielety z tego stanowiska należały do osób o lepszym stanie zdrowia niż pozostali członkowie ówczesnego społeczeństwa. Jednocześnie, w porównaniu z grupami z innych okresów historycznych, stan biologiczny tych ludzi nie był lepszy. Znaczne pogorszenie warunków życia w czasie potopu szwedzkiego negatywnie odbiło się na zdrowiu wszystkich, również uprzywilejowanych społecznie, mieszkańców Brześcia.
Artykuły powiązane
