Analizy genetyczne przeprowadzone przez naukowców z Australijskiego Centrum Starożytnego DNA (ACAD) Uniwersytetu w Adelajdzie ujawniła, że przodkowie współczesnych ludzi krzyżowali się z co najmniej pięcioma, różnymi archaicznymi ludami.
Dwie z archaicznych grup ludzi są obecnie stosunkowo dobrze znane. Są to neandertalczycy i współistniejąca z nimi grupa denisowian z Azji. Jednakże pozostałe populacje z tamtych okresów pozostawały jak dotąd nienazwanymi. Wiemy o ich istnieniu dzięki śladom DNA wykrytym w genomach ludzi współczesnych.
Badacze zmapowali lokalizację przeszłych „zdarzeń miksowania”, dzięki porównaniu DNA o archaicznym pochodzeniu z genomów współczesnych populacji na całym świecie.
Okazało się, że archaiczne grupy ludności były szeroko rozpowszechnione i zróżnicowane genetycznie. A ich historia jest integralną częścią tego, co znajduje się w naszym DNA. Południowo-Wschodnie wyspy Azji wydały się być obszarem ze szczególną różnorodnością w tym zakresie.
Współczesne populacje wykazują około 2% zawartość genomu, pochodzącą od neandertalczyków. To oznacza, że mieszanie się neandertalczyków z przodkami współczesnych ludzi nastąpiło wkrótce po tym, jak opuścili oni Afrykę. Nastąpiło to prawdopodobnie około 50 000 do 55 000 lat temu, na Bliskim Wschodzie.
Jednakże kiedy przodkowie współczesnych ludzi podróżowali dalej na wschód, spotykali się i rozmnażali z minimum czterema, innymi grupami archaicznych ludzi.
Część południowo-wschodniej Azji była już zatłoczonym miejscem, kiedy bezpośredni przodkowie ludzi współczesnych po raz pierwszy tam dotarli. Było to przed 50 000 lat temu. Wówczas co najmniej trzy różne archaiczne grupy ludzkie zajmowały ten obszar, a przodkowie współczesnych ludzi mieszali się z nimi, zanim te ludy wymarły.
Korzystając z dodatkowych informacji z zrekonstruowanych szlaków migracyjnych i zapisów roślinności kopalnej, naukowcy zaproponowali, że regionem mieszania były obszary południowej Azji. Tam przodkowie współczesnych ludźmi mieli mieszać się z grupą, nazwaną mianem „Wymarłych Homininów 1”.
Inne krzyżowanie nastąpiło z grupami w Azji Wschodniej, na Filipinach, w rejonie Sunda (szelf kontynentalny, który łączył Jawę, Borneo i Sumatrę z kontynentalną Azją Wschodnią) i prawdopodobnie w pobliżu Flores w Indonezji, z grupą, którą badacze nazwali: „Wymarłe Homininy 2 ”.
Badacze wiedzieli, że historia człowieka, zapoczątkowana opuszczeniem Afryki nie jest prosta. Jednak po przeprowadzeniu wspomnianych analiz, okazało się, że jest ona dużo bardziej skomplikowana niż zakładano. Region Azji Południowo-Wschodniej okazał się być zajętym niewątpliwie przez kilka archaicznych grup ludzkich, prawdopodobnie żyjących we względnej izolacji od setek tysięcy lat, zanim przybyli tam przodkowie współczesnych ludzi.
Niemniej jednak wykazano po raz kolejny, że przybycie przodków współczesnych ludzi do nowych regionów świata sprawił, iż zamieszkujące tam wcześniej ludy wymarły.
